"En gij zult de kelk ledigen tot op de bodem"

Beste bezoeker,

Bent u zelf al ooit in de situatie geweest dat uw hart heen en weer geslingerd wordt tussen liefde/respect en je reinste misprijzen? Nee? Dan ik wel.

Lees en huiver.

Enige tijd geleden ging mijn jongere broer, vroeger wel eens mijn oogappel geheten, naar een gespreksnamiddag te Drongen, lieflijke deelgemeente van Gent, met als centrale gast niemand minder maar ook zeker niet meer dan burgemeester Termont. Big D Termont, de man die elk feestje in de Haven van Gent afschuimde en afsloot ten tijde van zijn Schepenmandaat. Bon, die mens is ondertussen opgeklommen tot oppersos van de fiere stad Gent. Niks erg.

Mijn broerke echter tart het lot voor de tweede maal (cfr. mijn stukje dd. 10 februari) door vaak genoeg instemmend te knikken wanneer zijn rode burgervader weer eens één of ander betoogske houdt. Ik kan me zo voorstellen dat zijn rechterhand jeukte van de goesting om een gebalde vuist omhoog te steken. Jaat jongen! Horresco referens.

Tot overmaat van ramp gaan beide vrienden-kameraden nog eens gezellig op de foto staan, er blijft mij werkelijk niets bespaard... Waaraan heb ik dat verdiend? De bewuste foto is te zien op een saait van een ander illuster rood plastronske.

Hieronder de foto waarvan sprake, ge ziet van hier dat ik geen link naar die saait ga zetten hé.

Ach Vic jongen, juvat inconcessa voluptas, ik weet het wel.

Néanmoins hebt ge toch maar achtenveertig uur om u te excuseren.

Cool yellow runnings,

Emmanuel