Hugo, een vriend van ons, heeft vanavond samen met zijn collega's waarschijnlijk de meest emotionele en stresserende avond van de Gentse Feesten. De organisators van de tent aan het Laurentplein huldigen namelijk de nagedachtenis van Toni Fakkel.
Toni Fakkel, vaak beschreven als "een Gents artiest pur sang" overleed eerder dit jaar en laat vele enthousiastelingen verweesd achter. Hij was een ras-muzikant en lanceerde de Toni Fakkel award, genoemd naar zijn vader TF senior. Het Laurentplein was zijn plein.
Deze voormiddag, tijdens een "Artiestenparade" zat de tent al meer dan goed vol, het laat zich raden dat vanavond het dak eraf gaat en/of menig traantje zal vloeien...
28 juli 2008
27 juli 2008
De tijd vliegt als je plezier hebt...
Morgen is het alweer werkdag, de vakantie is voorbij. Twee weken vliegen zo snel voorbij als je plezier (en kinderen) hebt.
Het weer kon een tikje beter maar al bij al mogen we niet klagen, het waren meer dan gevulde dagen.
We zijn naar Plopsaland geweest, het pretpark waar je ongemerkt gebrainwashed wordt met gekke Studio 100 deuntjes. Fantastische dag gehad, niet te lang moeten aanschuiven en niet té warm. Wat dat aanschuiven betreft, dat gold enkel voor Sandra en de meisjes want ik ben niet zo voor attractie's die ik niet zelf onder controle heb. Eén keer liet ik me overhalen om in die fameuze "boomstammetjes" mee te gaan en de foto die we nadien kochten spreekt boekdelen!
Doe mij dan maar het Kabouterbos, dank u.
's Avonds reden we naar Bray-Dunes (F) waar we genoten van een lekkere Trois Monts op een terras aan de dijk met zicht op zee en de ondergaande zon. Had ik dan al geen twee dochters gehad, ik had er toen zeker eentje gemaakt bij mijn madam ;-)
Bellewaerde hebben we ook gedaan. Dat was al meer mijn ding, de kids konden ravotten en springen op de verschillende molentjes, al dan niet met hun ma die maar niet volwassen wil worden, terwijl ik foto's nam van de dieren en mooie planten. Mijn aktieve bijdrage daar beperkte zich tot het coachen van Florine op een motootje in het lunapark. U moet mij niet zielig vinden, hoor, ik vind dit alles echt wel leuk...
De Gentse Feesten, aha, natuurlijk moet je daar eens over gelopen hebben als-je-dan-toch-thuisblijft. "We gaan het niet te laat maken" poneerde mijn chef. Neenee tuurlijk niet, maar dan mag je Peggy en Frank niet tegenkomen in het Zuidpark en al helemaal niet in de tent van het Laurentplein verzeild geraken! De tent van het Laurentplein, wereldberoemd in Gent, was dit jaar een organisatie van Hugo en zijn collega's wegens het overlijden van Toni Fakkel, eveneens wereldberoemd in Gent. We hebben er een mooie Gentse cabaret-avond meegemaakt, tranen met tuiten gelachen en woordenschat bijgekweekt (of opgefrist). Ik heb erg vaak aan mijn lieve grootmoeder moeten denken, die kon ook zo mooi en proper eur toale klappe. Het woord "wurte" alleen al, jàààààren geleden dat ik dat hoorde ;-)
Domein de Gavers in Geraardsbergen mocht zich eveneens verheugen op een bezoekje van de Anciaux's, ze zagen ons daar blijkbaar niet graag komen want het weer was guur. Een partijtje minigolf met mémé kon net tussen de buien door. Mémé heeft nipt het onderspit moeten delven tegen haar oudste zoon, gedaan de tijd van medelijden met aktieve senioren. Het contrast tussen het berekende en bedaarde, tactische spel van de zoon en het vooral op puur geluk en wilskracht golfen van de moeder was volgens de 32.000 toeschouwers in de tribunes ongezien.
Tussen alle uitstappen door hebben we nog veel gefietst, gedronken op een terras, gezwommen in Scheldorado, gedronken op een terras, ... Thuis zorgde mijn vrouwtje voor de meest originele en lekkere apérohapjes die je maar kan bedenken, ze is haar dagelijks "voetjekriebie" meer dan waard, geloof mij.
De mooiste uitstap van het verlof vond ik toch Paradisio in Ath. Schitterend natuur-en themapark met allerlei mooie dieren, vreemde vogels, mijn vrouw en dochters. Het was bakkenheet, zodoende moesten Sandra en ik regelmatig onze toevlucht zoeken tot het nuttigen van het plaatselijk abdijbierken, maar zoals ze in Nederland plegen te zeggen "gelukkig hebben we de foto's nog". Nee, echt waar, Paradisio is een heuse aanrader. De kinderen kunnen er relatief dicht bij de dieren komen, het park is interessant opgedeeld zodat je je niet de pleures loopt en stikkapot aan de auto komt. Men is er redelijk tweetalig (hebben ze 't gesnopen?) en zeer vriendelijk. O ja, in de kinderboerderij aan de ingang loopt een leuke familie hangbuikzwijntjes.
Wich reminds me, hoe zou het eigenlijk met mijn broer Vincent zijn op verlof in Forcalquier (F)?
Cool runnings,
Emmanuel
Het weer kon een tikje beter maar al bij al mogen we niet klagen, het waren meer dan gevulde dagen.
We zijn naar Plopsaland geweest, het pretpark waar je ongemerkt gebrainwashed wordt met gekke Studio 100 deuntjes. Fantastische dag gehad, niet te lang moeten aanschuiven en niet té warm. Wat dat aanschuiven betreft, dat gold enkel voor Sandra en de meisjes want ik ben niet zo voor attractie's die ik niet zelf onder controle heb. Eén keer liet ik me overhalen om in die fameuze "boomstammetjes" mee te gaan en de foto die we nadien kochten spreekt boekdelen!
Doe mij dan maar het Kabouterbos, dank u.
's Avonds reden we naar Bray-Dunes (F) waar we genoten van een lekkere Trois Monts op een terras aan de dijk met zicht op zee en de ondergaande zon. Had ik dan al geen twee dochters gehad, ik had er toen zeker eentje gemaakt bij mijn madam ;-)
Bellewaerde hebben we ook gedaan. Dat was al meer mijn ding, de kids konden ravotten en springen op de verschillende molentjes, al dan niet met hun ma die maar niet volwassen wil worden, terwijl ik foto's nam van de dieren en mooie planten. Mijn aktieve bijdrage daar beperkte zich tot het coachen van Florine op een motootje in het lunapark. U moet mij niet zielig vinden, hoor, ik vind dit alles echt wel leuk...
De Gentse Feesten, aha, natuurlijk moet je daar eens over gelopen hebben als-je-dan-toch-thuisblijft. "We gaan het niet te laat maken" poneerde mijn chef. Neenee tuurlijk niet, maar dan mag je Peggy en Frank niet tegenkomen in het Zuidpark en al helemaal niet in de tent van het Laurentplein verzeild geraken! De tent van het Laurentplein, wereldberoemd in Gent, was dit jaar een organisatie van Hugo en zijn collega's wegens het overlijden van Toni Fakkel, eveneens wereldberoemd in Gent. We hebben er een mooie Gentse cabaret-avond meegemaakt, tranen met tuiten gelachen en woordenschat bijgekweekt (of opgefrist). Ik heb erg vaak aan mijn lieve grootmoeder moeten denken, die kon ook zo mooi en proper eur toale klappe. Het woord "wurte" alleen al, jàààààren geleden dat ik dat hoorde ;-)
Domein de Gavers in Geraardsbergen mocht zich eveneens verheugen op een bezoekje van de Anciaux's, ze zagen ons daar blijkbaar niet graag komen want het weer was guur. Een partijtje minigolf met mémé kon net tussen de buien door. Mémé heeft nipt het onderspit moeten delven tegen haar oudste zoon, gedaan de tijd van medelijden met aktieve senioren. Het contrast tussen het berekende en bedaarde, tactische spel van de zoon en het vooral op puur geluk en wilskracht golfen van de moeder was volgens de 32.000 toeschouwers in de tribunes ongezien.
Tussen alle uitstappen door hebben we nog veel gefietst, gedronken op een terras, gezwommen in Scheldorado, gedronken op een terras, ... Thuis zorgde mijn vrouwtje voor de meest originele en lekkere apérohapjes die je maar kan bedenken, ze is haar dagelijks "voetjekriebie" meer dan waard, geloof mij.
De mooiste uitstap van het verlof vond ik toch Paradisio in Ath. Schitterend natuur-en themapark met allerlei mooie dieren, vreemde vogels, mijn vrouw en dochters. Het was bakkenheet, zodoende moesten Sandra en ik regelmatig onze toevlucht zoeken tot het nuttigen van het plaatselijk abdijbierken, maar zoals ze in Nederland plegen te zeggen "gelukkig hebben we de foto's nog". Nee, echt waar, Paradisio is een heuse aanrader. De kinderen kunnen er relatief dicht bij de dieren komen, het park is interessant opgedeeld zodat je je niet de pleures loopt en stikkapot aan de auto komt. Men is er redelijk tweetalig (hebben ze 't gesnopen?) en zeer vriendelijk. O ja, in de kinderboerderij aan de ingang loopt een leuke familie hangbuikzwijntjes.
Wich reminds me, hoe zou het eigenlijk met mijn broer Vincent zijn op verlof in Forcalquier (F)?
Cool runnings,
Emmanuel
16 juli 2008
"Laat mij los, laat mij door of ik doe een ongeluk!"
Mijn vrouw en dochters sloten mij op in een donker hok. Ze gaven me enkel zoutwater te drinken. Ik kreeg geen eten en werd een nacht lang om het kwartier gewekt. Met de regelmaat van een klok moest ik ferme tikken en prikken op mijn lijf incasseren, het was te donker om te zien vanwaar ze kwamen...
En toen, bij het ochtendgloren, duwden ze een heggeschaar in mijn handen en stampten ze mij de wilde, vreemde wereld van de tuin in en riepen "komaan, nu gaat ge alle struiken eens snoeien, zie!". Ik ging tekeer als een bezetene, snoeide zowat alles wat hoger was dan een meter zestig. De postbode gooide de correspondentie op z'n Amerikaans de tuin in uit schrik dat ook hij onder mijn haagschaar ging eindigen.
Uitgeput zakte ik na een tijdje neer, hijgend als een terminaal rund en zwetend als een paard. Den hof was weer wat toonbaarder, constantia et labore.
Streng keken mijn dochters en echtgenote over de weidse vlakte die onze tuin toch wel is. De dochters vonden het leuk te zien dat we niet gelogen hebben toen we hen vroeger vertelden dat we overburen hebben.
De reactie van mijn eega: "bon, ok, nu gaan we de garage opruimen"
Wordt mij dan echt niets gespaard in dit aardse bestaan, ik vraag het u.
Cool runnings,
Emmanuel
14 juli 2008
14 juli - 14 julliet
Je souhaite à toute ma famille une belle journée et une bonne fête du 14 julliet.
Cool runnings,
Emmanuel
08 juli 2008
Wit a littel help from jor frends
Een tijd geleden werd ik 's nachts badend in het zweet wakker en vroeg een stem diep in mijn hoofd " Emmanuel, hoe zet je in hemelsnaam een link in je geschreven blogtekst, man?" Ik reageerde eerst nogal kribbig want geef toe, mij 's nachts wakker maken en zo familiair aanspreken...
Daarna bedacht ik mij dat ik het antwoord schuldig moest blijven, wat me zelden overkomt.
De dagen nadien deed ik mijn uiterste best om dit vraagstuk op te lossen maar de kluns in mij had telkens weer de bovenhand.
Maar zoals ze bij ons in de familie zeggen "Impossible n'est pas Anciaux", ik zocht deskundige hulp in de persoon van ene Zimbob, broer van de schoonbroer van mijn broer en mij.
En kijk, als bewijs dat hij mij op weg geholpen heeft, hier zowaar de link naar zijn saait-met-een-kantje-af.
Ere wie (zeer zelden) ere toekomt ;-)
Cool runnings,
Emmanuel
Daarna bedacht ik mij dat ik het antwoord schuldig moest blijven, wat me zelden overkomt.
De dagen nadien deed ik mijn uiterste best om dit vraagstuk op te lossen maar de kluns in mij had telkens weer de bovenhand.
Maar zoals ze bij ons in de familie zeggen "Impossible n'est pas Anciaux", ik zocht deskundige hulp in de persoon van ene Zimbob, broer van de schoonbroer van mijn broer en mij.
En kijk, als bewijs dat hij mij op weg geholpen heeft, hier zowaar de link naar zijn saait-met-een-kantje-af.
Ere wie (zeer zelden) ere toekomt ;-)
Cool runnings,
Emmanuel
03 juli 2008
Elke man denkt om de vijftien seconden aan...
Studie's wijzen uit dat elke man om de vijftien seconden denkt aan krulandijvie. Ik wil bij deze dus met klem ontkennen dat ik tot die categorie behoor. Waar ik wél soms aan denk, ik beken, is witlof of gele kiwi of druiven zonder pit...
Abonneren op:
Posts (Atom)
