Florine en de "mooie vlinder"

Mijn jongste lieveling kwam vandaag met een huistaak aandraven: "Zoek op het internet een dier en teken het na op je tekenblad"
Florine vloog aanstonds naar de pc van mama en papa en tokkelde dat het een lieve lust was, ze ging naar Google Afbeeldingen en bracht de zoekterm "een mooie vlinder" in. Ik keek liefdevol en fier mee over haar schoudertjes, maar wie schetst mijn verbazing en enig ongemak bij het verschijnen van bovenstaande foto als derde keuze voor "een mooie vlinder"?! De vetzakken onder jullie die mij niet geloven zullen merken dat ik niet lieg ;-)
Toegegeven, de natuur heeft al veel lelijkere vlinders geproduceerd maar deze was waarschijnlijk niet het model waar Florine naar zocht.

Het kind proestte het uit van 't lachen en keek met ondeugende oogjes naar haar papa (die een beetje met de bek vol tanden stond), de hilariteit had mama ook al uit de keuken gehaald en die kon enkel de lippen eens hard op mekaar knijpen en de wenkbrauwen fronsen...

Om alles gauw weer goed te maken zei Florine zeer gevat en met een knipoog tegen haar mama: "wacht efkens, ik zal eens een mooie jongensvlinder intikken, misschien komt dan wel een blote vent voor u tevoorschijn!"
Mama's gezicht klaarde al helemaal op.


Cool runnings,

Emmanuel

Reggae

Reggae, in alle kleuren en maten, is altijd al mijn favoriete muziek geweest. Van Burning Spear over Bob Marley naar UB40 en The Skyblasters (stukje hierboven).
In het lichtere genre heb ik ooit van Dirk Stoops eens een cd'tje gekregen van Savana Station, net als The Skyblasters een Belgische groep met leuke no nonsense stukjes, waarschijnlijk geïnspireerd door hun voornoemde landgenoten. TS en SS zijn ondertussen gestopt, maar "gelukkig hebben we de muziek nog".

Reggae doet mij in deze tijden ook denken aan mijn papa, net als ik een liefhebber van het genre en vroeger vaak fietsend op het ritme met zijn mp-4'tje in de oren. Het gaat nu even minder goed met papa.
Dus daarom... pour toi papa!


Cool runnings,

Emmanuel

No more "De Zoetjes"...

Aan de Tramstraat 3 in Heusden stond jaaaaaaaaaaaarenlang een pand dat vele echte Heusdenaars, Heusdenaartjes en "aangespoelden" met liefde en sympathie begroette: De Zoetjes. Het gebouw dateerde van eind 1888, een stukje bouwkundig erfgoed dus. Tot 1976 was het een café en winkeltje uitgebaat door de zusters Van de Putte onder de naam "Rust Halfweg" en in 1994 heropend onder de bijnaam van de zusjes, "De Zoetjes".

Ik leverde koffie in café De Zoetjes al van voor ik op Heusden kwam wonen. Toendertijd heette de uitbater Marnix Coussee, een jongeman boordevol energie en plannen doch spijtig genoeg veel te vroeg heengegaan. Zijn broer Alex zette de traditie verder en bezorgde de uitgaande jeugd op Heusden vele mooie momenten...

Nu, jaren later, moet ook dit gebouw eraan geloven. Je houdt de particuliere bouwhonger niet tegen natuurlijk maar het is weer maar eens jammer dat een stukje van ons dorpsgezicht verwijnt en plaats gaat maken voor kille, onpersoonlijke immo-initiatieven. De gemiddelde Heusdenaar moet niet eens op oude zwart-wit foto's kijken om te zien aan welk verschroeiend tempo het dorp verandert, het doet je iets of het doet je niets. Mij doet het iets.


Cool runnings,

Emmanuel

"Ikke, ikke, ikke en uwe kleine kan stikken"

Vandaag reed ik hier in Heusden voorbij basisschool De Klaver en zag er een boel kindertekeningen aan de schoolpoort hangen. Het bleken tekeningen te zijn met daarop een vriendelijke vraag (of wordt het stilaan een smeekbede?) om "niet meer voor de schoolpoorten te parkeren".

Kijk, dan kan ik al eens geïrriteerd raken.

Niet door die kindjes, helemààl niet, wel door die ouders die het als vanzelfsprekend vinden dat hun kind tot aan de eerste stoeptegel van de school moet gevoerd worden en daardoor het vlotte verkeer en de veiligheid rond de school in het gedrang brengen. "Mijn kind is belangrijk, het uwe zal zijn plan wel trekken". Wie zegt dat ze überhaupt aan uw kind denken natuurlijk...

Idem dito aan de school van mijn hart (tadaaaa!), de Gemeentelijke Sportbasisschool: parkeren op de groene verkeersdrempel, parkeren op de plaats voor mindervaliden of gewoon dubbel geparkeerd staan, aan gekke snelheden over het zebrapad razen op weg naar hùn school en onderwijl vergeten dat andere kinderen in het midden van datzelfde zebrapad moeten halt houden,..., make your choice. De weinige haren die moeder natuur én mijn echtgenote mij nog laten staan ervan recht.

Ik weet het: "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen" zei ooit iemand die na een lekker wijntje en ocharme wat brood het tijdelijke voor het eeuwige moest laten, voor de mensheid zogezegd maar die mensheid heeft hem nog niet veel blijk van dankbaarheid getoond; anyway de ouders die zo asociaal en hardleers zijn verdienen stilaan de eerste steen door hun voorruit.

En dan nog gauw even een dienstmededeling voor mensen van basisschool De Parel in de Steenvoordestraat: het gaat een paar maanden gezellig druk worden in jullie buurt eens de werken voor afbraak van huisnummer 1 en de bouw van, nog maar eens, meergezinswoningen gestart zijn. We zullen eens aan jullie denken...


Cool runnings,

Emmanuel

"Wij zijn progressief, ruimdenkend maar daarom niet minder boertig..."

"Ruimdenkend en progressief Vlaanderen" verzandt stilaan in dezelfde retoriek die ze een partij als de N-VA toedichten: ruw, onbehouwen en op het randje van boertig. Het zien van ook maar een enkele N-VA'er roept de giftigste gevoelens en opmerkingen op, alsof ze de persoon in kwestie door en door kennen en daarom het recht zouden hebben hun gal er over te spuien. Dat recht heb je nooit.
Met omhooggetrokken neus en in een Brussels café zelfs zatte omhooggestoken rechterarm wordt naar hartelust gebruik gemaakt van termen die verwijzen naar de donkerste perioden uit de jaren veertig en dit meestal onder luid applaus of, voor de lafaards, stiekem gegniffel. De goeien tegen de N-VA, zo lijkt het wel... Zwaktebod wat mij betreft.

Wat me nog het meest stoort is de veralgemening in deze, ook soms bij mensen van mijn eigen partij. Een partij is niet terug te brengen tot een individu, integendeel, vele individuen maken een partij. Ik kan best door één deur met iemand van de SP.a, ik hoef die persoon er niet steeds aan te herinneren dat zijn partij niet altijd even koosjer geweest is, wat kan hij of zij daar überhaupt aan doen. Het is ook algemeen geweten dat ik bepaalde politici van nog een andere partij op mijn gemeente slechte politici vind maar wel aimabele mensen, moet toch kunnen of niet?

En neen, lekker hese Freya Van Den Bossche moet niet pseudo-verzoenend komen zeveren in Villa Politica dat het taalgebruik binnen de N-VA "wel wat ruw is", niet iedereen is zo. Ik ben er ook zeker van dat niet elke sociaaldemocraat dezelfde stommiteiten en hautaine slogans hanteert als dewelke ik soms hoor in rode gezelschappen of lees op fora en Smoelboek. Jongens toch, doe in hemelsnaam eens rustig en niet zo geïrriteerd!


Let wel, ik heb het hier nu maar even over de stroming die zichzelf graag "ruimdenkend en progressief" noemt hé, andere partijen zijn in hetzelfde bedje ziek.

Daarom, als slot, mijn oproep naar iets meer beleefdheid en respect in de off-record communicatie, we zijn allemaal maar mensen die een steentje willen verleggen in 't politieke leven en hun maatschappij vorm willen geven.
Je kan serieus van mening verschillen maar kort door de bocht gaan is nergens goed voor, behalve voor veertigers en vijftigers in veel te nauwe lederen jekjes met fluohesjes... A bon entendeur, salut.


Cool runnings,

Emmanuel