Snuifje karakter, snuifje doorzettingsvermogen, snuifje steengoeie school...

Neem een snuifje karakter, een snuifje doorzettingsvermogen, een snuifje steengoeie school en mix dit alles maar...

Het resultaat mogen wij hier thuis beleven met onze jongste dochter Florine, die voor het eerst in jaren ongelooflijk gelukkig en ontspannen aan haar schoolvakantie mag beginnen. Zoals sommigen wellicht weten kampt Florine met serieus wat dyslexie, een stoornis die haar in het verleden veel traantjes en moedeloosheid bracht want het arme schaap wist nooit wat haar overkwam als ze weer eens met (veel) mindere punten van school naar huis reed. In de klas van meester Tom werd vorig schooljaar na veel onderzoeken en gesprekken met deskundigen, CLB en de school al een eerste stap gezet in wat voor Flo'ke zo belangrijk ging worden: het terugwinnen van haar zelfvertrouwen en vooral het plaatsen en naamgeven van haar probleempje.
Echter, dit schooljaar, bij juf Tine maakte Florine op alle vlakken een enorme vooruitgang. Het klikte erg goed met haar juf, ook de klasgenootjes vielen allemaal mee en ze voelde gewoon dat ze er weer bij hoorde. Beetje bij beetje kwam dat soms té zelfzekere meisje terug, ze had plezier in het naar school gaan. Het moet gezegd dat ook de aanpak van juf Gonda (zorgjuffrouw) en juf Griet (coole logopediste) zijn vruchten afwierp, de puzzelstukjes vielen in elkaar. Onze school maakte weer eens haar reputatie waar: een school waar iedereen thuishoort. Geen berg te hoog, geen dal te diep, alle kindjes kunnen mee. Echt een steengoeie school.

Kijk, wij hebben "maar" een kindje met dyslexie, ik kan me voorstellen dat sommige ouders dan denken dat ik me nogal makkelijk laat meeslepen in melige toestanden en zelfbeklag maar dat doe ik dus bewust niet. Ik ben gewoon fier op wat mijn dochter met al haar wilskracht en karakter bereikt heeft dit schooljaar en hoop voor andere ouders in vergelijkbare situaties dat zij evenveel zouden kunnen genieten van de welverdiende vakantie.

Juf Tine, juf Gonda, juf Griet, schooltje: jullie waren dit schooljaar samen met ons Flo'ke de perfecte mix. Bedankt daarvoor!


Cool runnings,

Emmanuel

Maak plaats voor de artiest!

De jongeman aan mijn zijde, foto hierboven, gaat door het leven met de eretitel "Schoonbroer van Emmanuel". Er zijn zo maar vier gelukzakken.
Betrokkene hoort ook wel thuis in de categorie "hoekske af en superleutig" en durft in zijn vrije minuten al eens een muziekstukje, fotocompositie, filmpje of tekstje plegen.
Toen ik deze ochtend op zijn Smoelboekpagina zat las ik het prachtige stukje proza dat ik hieronder ter meerdere eer en glorie van de taal van Vondel plaats. Lees ende geniet, gij allen.

 

Lief klein egeltje ik reed over je heen
Nu zit er thuis een egelvrouwtje helemaal alleen
Lief klein egeltje daarstraks was je nog blij
Je was nog wormpjes aan het eten, nu niet meer, het ligt aan mij.
Lief klein egeltje jij kleine kapoen...

 

Wat deed jij op het fietspad, je zal het nooit meer doen
Lieve kleine egel,'k meen het echt onvervalst
ik heb je werkelijk niet opzettelijk..platgewalst
Lief klein egeltje dit is niet amusant
'k duwde je neusje in je schedel met mijn buitenband
Je was de sterkste en de slimste in de egelfabriek
'k snap dat je kinders mij sorteren onder 'antipathiek'
Lieve kleine egel, 'k neem je mee naar huis
'k stop je bekje vol met nootjes, 'k zet je neer voor de buis.
Lieve kleine egel, sta me toe, ik maak het goed:
naar de VDAB ga'k in't vervolg wel te voet.

 

 

 

 

Cool runnings,

Emmanuel