There is only one...

Na anderhalve nacht

Oef en vooral joepie, mijn partij haalde eergisteren een fenomenale score.

Als lokaal voorzitter mag ik zelfs met trots melden dat mijn gemeente de hoogste score haalt van heel de mooie provincie Oost-Vlaanderen...

Felicitatie's alom natuurlijk en de telefoon heeft niet veel gezwegen.

Welk gevoel heb ik nu als mens, niet als politieker, na zo'n campagne en verkiezingsavond? Het gevoel dat werken met een team iets schitterends is, dat het niet steeds evident is om alle neuzen in dezelfde richting te laten wijzen maar dat het gemeenschappelijk doel dit uiteindelijk wel in orde brengt. Het gevoel dat wanneer je hard, heel hard, werkt mét respect voor andere meningen een fantastische interactie ontstaat tussen mensen van allerlei pluimage. Dat sommige mensen bereid zijn even te luisteren naar je boodschap, te reageren, te debatteren, te praten... Wanneer je één "foert" individu kan overtuigen om gewoon even na te denken over politiek (hoeft niet eens je eigen opinie te zijn) heb je al een stap gezet in de richting van, tja, een soort emancipatie.

Ongeacht het feit of mijn partij nu bij de meerderheid in het Vlaams Parlement zit of niet, iedereen heeft alles uit de kast gehaald en daar ben ik fier op.

Cool runnings,

Emmanuel

Missen als kiespijn...

't Wordt tijd dat 't gedaan is, dat het maar gauw zondagavond is... ik heb de indruk dat vele partijen wat nerveus en moe worden.

We hebben de Missen die voor kiespijn zorgen: Annelien Coorevits en Anne De Baetzelier, weinig interessant en vooral sterk in het knullig citeren van hun partijvoorzitters. We hebben de madammen die dénken dat ze Miss zijn: Freya "ben ik hees genoeg?" Van den Bossche en Caroline "moet ge die twee zien" Gennez, allebei houders van het monopolie om "met de mensen" bezig te zijn en vooral sterk in het veelvuldig plaatsen van het woord progressief in één en dezelfde zin.

En dan hebben we in de categorie mannen nog iemand die ik zeker kan missen als kiespijn: Bibendum uit Vilvoorde, die als een pastoor uit de tijd van Ernest Claes vanop zijn kansel de gelovigen bezweert vooral niet op de N-VA te stemmen! Goed op dreef den Tsjeef... Ik als naïeve klo*t dacht dat campagne voeren vooral te maken heeft met mensen overtuigen om voor jouw partij te stemmen en niet persé tegen een andere?!

Deze verkiezingscampagne leek werkelijk nergens op: veel programma's zonder inhoud, veel protagonisten met een hoog zelfbeeld, teveel water + aarde, ...

Ik weet op wie ik zondag ga stemmen, hopelijk jullie ook. Stem met verstand en overtuiging, dan kan niemand u iets kwalijk nemen. Zelfs ik niet ;-)

Cool runnings,

Emmanuel