The great "Wall whisperer"

Inderdaad beste mensen, wij hebben op ons dorp de enige échte Wall whisperer ofte "Muurfluisteraar"...

Cindy en Jeremy betrekken binnenkort hun nieuwe liefdesnestje in de Heidestraat en een schoon papierke aan de slaapkamermuur mocht natuurlijk niet ontbreken. Wie beter om advies gevraagd dan Danny VL uit Destelbergen, de man die al menige slaapkamerkes van een schoon papierke voorzien heeft, als het al niet meer is. Omdat voor Jeremy enkel het beste goed genoeg is nodigde hij de Muurfluistaar uit voor een bezoek in de nog lege kamer. Terstond begon Danny de muur te strelen, te besnuffelen, te knuffelen, lieve woordjes toe te spreken, afin we voelden ons er eigenlijk wat ongemakkelijk bij.

Toen Jeremy uiteindelijk vroeg "en, wat denkt ge?" repliceerde Danny met een mystiek "IK denk niet, Jeremy, de mùùr denkt. De mùùr!"

Wanneer we dan met ons drieën vroegen wat de muur dan wel dacht antwoordde Danny "de muurfluisteraar": "de muur denkt hij hier nog serieus zijn oogskes zal kunnen uitwrijven!"

De muren van tegenwoordig, ze kunnen onze gedachten al lezen zeg ;-)

Cool runnings,

Emmanuel

Effe break nu.

Aan alle collega-hooikoortslijders onder u, een hartelijk welkom.

Voor zover ik iets kan zien door mijn kikkerogen ben ik nu begonnen met mijn blogwerk des datums 31 mei ten jare 2009. Het is rustig hier in huis, moeder en de houdste zijn om houtskool, de kleinste danst en stampt boven op de vette beats uit haar stereo'ke. Alsof we dit weekend nog geen vette beats genoeg gehad hebben. Gisteren gingen we immers naar Milk Inc., getuige de twee veel te dure T-shirts die we meehebben... Onze dochters gingen er samen met de overige 1.500 man zwaar uit de bol. Wel leuk natuurlijk, jawel. Vanmorgen bleek ik voorwaar de laatste uit bed te zijn gestapt dus écht moe zullen ze niet geweest zijn (!). Vandaag houden we het wat kalm, beetje surfen op het wereldwijde web: maffe humor van cartoonist-met-stukske-af, voorbereiding bbq vanavond, ingewikkelde oude dossiers nalezen...

Zo, ik ga nu mijn adonislijf uit de stoel heffen en mij een viertal meter naar links begeven alwaar naar mij staat te lonken... santé!

Cool runnings,
Emmanuel

't Was veest, 't was veest!

Aanschouw hierboven de vuile bende die ik wel eens liefdevol mijn familie en schoonfamilie durf noemen. De prent werd geschoten ter gelegenheid van 't Lentefeest van ons jongste mormel Florine Jeanine Jacoba Fernande Hendrika Anciaux.

Hansken, ne maat van ons, barbecue'de dat de schellen eraf vlogen zodat wij ons enkel moesten concentreren op leute maken en drinken. Nu zijn wij daar door jaren ervaring al redelijk bedreven in... vooral *censored*.

't Was weer fantastisch en 't weer was fantastisch.

Zalig de momenten van innig gesprek met mijn kleinste zus, de pisbakdiscussie's met mijn b.i.l. Dave "draagt gij ook links?", de spurtjes Cava-drinken met mijn broertje, de grappige droge humor van mijn iets minder kleine zus, het over-en-weer vliegen van mijn madam die alles (maar dan ook àlles) onder controle heeft, het ontspannen tetteren van mijn ma die dan nog niet weet dat ze haar ring en fototoestel zal vergeten later op de avond, de Tiramisu van mijn schoonzus Cindy, het geruisloos rondschreiden en foto's nemen van mijn pa, ...

Het was weer zo'n feestje waarvan je achteraf ERG MOE bent ;-)

Cool runnings,

Emmanuel

't Iz veest, 't iz veest!

Jij beste bezoeker, ook ik (vierde van links, boven) doorstond het ritueel dat men in de Meimaand organiseert om kleine kinderen die tot dan nog geen zweethandjes en stress hadden erbij te sleuren. De foto hierboven is inderdaad geen groepje bengels dat devoot in de camera kijkt maar wel een klad jongelingen die om ter hardst in de pollekes nijpen van de zenuwen. Gelukkig kwam na de ceremonie het familiediner waar nonkel Kamiel zijn glazen oog eens liet rollen, tante Rita demonstreerde dat bh's vroeger van échte baleinen gemaakt werden, pa zogezegd om sigaretten moest en met het parfum van zijn stamcafé terugkwam, ...
De cadeau's! De cadeau's. Daar was het ons op die leeftijd eigenlijk om te doen, he. Ik herinner me nog goed die knutseldoos met de kleine stukjes semtex waar we poppetjes van maakten, de flesjes puur zwavelzuur waar mijn klein broertje (middenste rij, derde van rechts) ineens water moest in gieten "om ne keer te kijken", de onderburen zijn de maand nadien verhuisd. Lol man, we hadden toen nog kinderlijk onschuldige lol.
Anyway, vandaag is het de beurt aan een nieuwe generatie Communicantjes en Lentecantjes. Ik wens iedereen in deze drukke periode veel plezier en schoon weer voor de foto's!

Cool runnings,

Emmanuel