27 oktober 2011

Fietsie foetsie? Hierzie!



God wat heb ik een hekel aan zwerfvuil en diefstal. "Heu?" hoor ik u zeggen.

Hoe anders moet je inderhaast in het water weggegooide gestolen fietsen noemen? Zwerfvuil en diefstal dus. Enkelen zitten al een tijdje zonder hun vehikel en anderen zitten al een tijdje met de vuiligheid in de oude Scheldearm aan hun deur. Foto hierboven werd genomen aan Gentbrugge-brug en behalve het slib dat er blijkbaar maar blijft liggen zorgen ook de beide gedumpte fietsen voor een mistroostig uitzicht. Neem daar in de warme maanden nog eens de ondertussen wereldberoemde Scheldemug bij en je weet waarom mensen aan dat stukje water zo vaak klagen...

Cool runnings,

Emmanuel

19 oktober 2011

De pompende pompiers van Gent.



Je middagpauze nemen in de haven van Gent levert telkens mooie of interessante momenten op.

Zo ook vanmiddag toen ik ter hoogte van de Rigakaai - Port Arthurlaan de door mijn immer oogstrelende echtgenote Sandra Gerritje Wajer liefdevol gesmeerde broodjes at. Een vrachtwagen van de Gentse brandweer stond er aan de kaai volle bak water te spuiten en daar zat ferm wat kracht achter ook. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en liep op de spuitgasten af. Groot was mijn verbazing en fierheid toen ik door één van de aanwezigen in vlekkeloos Engels aangesproken werd, kijk eens aan "de gentsche pompiers keune ulder toale". Bleek echter gewoon een technieker te zijn van de dakmonitor (spuit op 't dak in mensentaal), van Engelse makelij dus. Blijkbaar is de vrachtwagen erg recent en zitten er nog wat kinderziektes op, daarom werd de dakmonitor eens getest middels het verzetten van 19.000 liter water.

19.000! Ik word al licht misselijk bij het zien van ocharme één liter.
Nu ken ik wel enkele van die brandweerlui persoonlijk en ik durf te zeggen dat de meerderheid in hetzelfde bedje ziek is, "water dient om te blussen man".

In elk geval, het was een mooi staaltje techniek. Ik heb er alle vertrouwen in, al moet hij niet per se bij ons thuis langskomen.

Cool runnings,

Emmanuel

16 oktober 2011

Als het niet meteen lukt maar je hebt toch lol.


Zoals reeds eerder gemeld heeft ondergetekende de voetbalschoenen weer aangetrokken, blijkbaar tot groot jolijt van de jonkies die "de ouwe eens willen zien sukkelen". Toegegeven, onze start hebben we glansrijk gemist mede door de enorme optaters die we te slikken kregen tijdens de eerste wedstrijden, veel te veel doelpunten geïncasseerd.
Maar het gaat wel de goeie kant op, het spelpeil verbetert en de automatismen zijn voor een groot deel present. Aan alles valt natuurlijk steeds wel te schaven...

Het belangrijkste is echter de prima ploeggeest, het leuke gevoel van vrienden-onder-elkaar. We lachen heel wat af voor , vertonen bittere ernst tijdens en maken ferm wat plezier na de wedstrijd. Ook de spelersvrouwen kunnen het (al een hele tijd) goed met mekaar vinden. Ons initiatief om eens een paar uurtjes niet aan die gevaarlijke cafétoog te staan is bij deze dus wel al geslaagd te noemen!

Bedankt Andy, Tom, Stefaan, Wouter, Nasuh, Erwin, Chris en Pieter :-)

Cool runnings,

Emmanuel

09 oktober 2011

Rémy



Heel af en toe loopt het wat minder goed met iemand uit je familie.

Zo ook met mijn neef Rémy, zoon van mijn oom Thierry. Rémy heeft het niet altijd makkelijk gehad. Samen met zijn oudere broer Raphaël en jongere zus Hélène groeide hij op in omstandigheden die niet bepaald constant toppie waren. Zijn ouders kozen niet echt het rustigste en stabiele leven, de kinderen leerden zichzelf beredderen. De ouders zijn allebei al een tijdje overleden, veel te jong ook.

Rémy spartelde de dagen door, met broer had hij al een hele tijd geen contact meer, die was totaal de verkeerde weg ingeslagen naar 't schijnt. Even logeerde hij bij zijn zus, dat ging ook maar af en toe vlot.

Op een dag trok hij de voordeur achter zich dicht en vertrok naar een heel andere kant van onze Franse familieregio. Niemand wist waar hij ging wonen. Hij wenste geen contact meer met zijn familie, spijtig voor de mensen waar hij wél wat voor voelde maar het was maar zo. Geen contact, geen adres of telefoon. Hij ging alles maar weer eens alleen proberen, zijn leven weer op de goede sporen proberen krijgen en misschien, heel misschien, gelukkig worden?
Ik gun het hem van harte, ik hoop hem ooit nog eens te horen of te zien...

Tu nous manques cousin, donnes-nous de tes nouvelles. Et pour hier: bon anniversaire!

Cool runnings,

Emmanuel