26 april 2011

De "taal" sterft een beetje



De allereerste taaladviseur van de VRT- (vroeger BRT-) nieuwsdienst is overleden. Eugène Berode zorgde ervoor dat de teksten en uitspraak van de nieuwslezers/-lezeressen van een kwalitatief ongekend hoog niveau was. Je mag gerust zeggen dat de brave man zijn collega's beter Nederlands leerde praten dan onze noorderburen het zelf kunnen...


Voor iemand als ik die vaak voor muggenzifter, mierenneuker, fanatiekeling aanzien wordt wegens mijn soms wat onbehouwen puristentrekjes is dit een beetje als een geestesgenoot die verdwijnt...


Taal, iets moois als je er voor open staat.




Cool runnings,


Emmanuel

11 april 2011

Let's kick some as* :-)





Het is zover, the battle of all battles komt er beetje bij beetje aan.


Wat wil het geval... Sandra kwam vannamiddag thuis van 't werk, de dochters zaten op sportkamp, vader nietsvermoedend hard wroetend voor vrouw en kroost.

Staan hier ineens twee snotapen voor de deur, "slekkentrekkers eerste klas", snuiverkes-van-bij-kan-niemeer: "Mag Laetitia buiten spelen of ne keer een toerke fietsen?" Twee man sterk hé!

Sandra's antwoord dat Laetitia op sportkamp zat was voor de jongelingen een tegenvaller, ze hadden zich tenslotte al zo ver op de oprit gewaagd... Van aan de overkant de situatie goed bekeken (moeder komt thuis van de vroege dus is vader nog niet thuis, ok 't is de moment, go, go, go!) maar dus dikke pech. Ja, ik vind dat grappig.


Minder grappig vind ik dat ze morgen terugkomen, als Laetitia van sportkamp thuis is. 't Zijn volhouders maar... pa is er ook nog hé. Heb daarnet wat landmijntjes gelegd die ik nog op zolder had uit mijn Vietnamtijd. Nu enkel nog moeder verwittigen waar ze liggen, kwestie dat ik morgenvroeg mijn auto niet kwijt ben. Oh, en moeder ook niet natuurlijk.


Voilà zie, laat "de vijand" maar komen! :-)


Cool runnings,


Emmanuel

10 april 2011

Bbq is good for you!




Het eerste lekkere weekend van het nieuwe jaar. Met lekker bedoel ik dat we voor het eerst weer de barbecue aangestoken hebben en gezellig aan tafel gezeten hebben met de kroost. Het aanvangsuur werd echter al meteen opgeschoven want Laetitia was tijdens het terug naar huis begeleiden van een vriendinnetje nog andere vriendinnetjes tegengekomen en allen hadden zin in een fietstochtje annex "wat hangen aan deze of gene deur". Er werd nadien zowaar afgesproken hier bij ons thuis op de oprit: wie zin heeft om weer te fietsen komt morgen om 14u naar hier, ok? Nu zijn het nog maar fietsjes, ik hou mijn hart al vast voor de latere Dach'skes en Boosters. Anyway, terwijl de grote op randol was ging de kleinste (de betere kokkin van de twee) aan de slag in de keuken en maakte er heerlijke gemarineerde veggiebrochettes. Het obligate stuk vlees, want een Emmanuel zonder vlees is als een Emmanuel zonder vlees "boos dus", lag er ook bij. Netjes maar vooral voorzichtig versneden door Florine zelf. Aan tafel ontvouwde de kleinste haar carrièreplannen. Ze wil óf topchef in Parijs worden òf traiteur "gelijk Hansken". Er is een subtiel verschil maar het enthousiasme zal wel hetzelfde zijn. De oudste dochter kon het aan tafel niet laten om de grenzen van mama's toegeeflijkheid en geduld te testen en werd nog maar eens duidelijk gemaakt dat beloning na een goed initiatief komt. Voorgaande was eigenlijk een interne dienstmededeling want uw dienaar weet dat dochterlief het blog ook leest.


Ha, het gezinsleven kan mooi zijn als het weer wat meezit.


Cool runnings,


Emmanuel