Geef toe, op deze prent zie ik er nog rustig uit.
Maar vanbinnen borrelen toch al wat zenuwen voor de komende vakantie, samen met mijn Drie Biggetjes. We gaan naar bijna-jaarlijkse gewoonte naar de Provence, met het vouwwagentje. Het staat op de oprit wat uit te waaien en heb daarnet gemerkt dat ik het toch maar beter goed vast maak voor als er een stevige wind door Heusden waait. De dochters kunnen niet wachten om te vertrekken, dat hebben ze een beetje van hun mama vrees ik. Elke drie zinnen zit er bij haar wel een woord ivm de reis tussen! Sandra heeft natuurlijk het meeste werk voor de boeg, ik ben maar een simpel chauffeurke dat de boel naar de andere kant van Frankrijk gaat trekken. Op dat vlak ben ik ferm verwend hoor, mijn madam is een geboren organisatietalent. We zullen niks te weinig en niks teveel mee hebben, dat weet ik nu al.
Bon, ik zie dat de stortbui wat over is. Misschien ga ik nu beter eerst eens de tent vastzetten.

De mazzel!

Emmanuel