De familiezetel.

Mijn Franse overgrootvader langs grootmoeders kant werkte tot 1945 als "modeleur" ofte mallenmaker in een metaalfabriek te Aulnoye, de ondertussen ter ziele gegane L.M.A.
Hij ontwierp en maakte er mallen voor machineonderdelen, diezelfde machines zouden instaan voor het vervaardigen van grote metalen buizen zonder lasnaad, iets wat in die tijd (rond de jaren '40) een echte specialiteit was.
Ik heb mijn overgrootvader nooit gekend, hij overleed in oktober 1945, maar volgens iedereen die mij over hem vertelde was hij een lieve, genereuse en verschrikkelijk handige man.

Zijn hobby was houtbewerking.
Van speelgoed voor zijn kleinkinderen, waaronder een step en houten auto's voor mijn papa, over gebruiksvoorwerpen tot meubels. Hij had magische handen...
De fauteuil hierboven komt ook van zijn hand en werd begin de jaren '40 gemaakt. Hijzelf zat er in, mijn grootmoeder zat er in, mijn vader zat er in en ik zat er in telkens ik als broekventje op bezoek ging naar Frankrijk. Mijn vader "erfde" hem toen mijn grootmoeder naar een RVT verhuisde en na het veel te vroeg overlijden van mijn vader verhuisde de zetel naar de Laarnebaan in Heusden waar hij een rustige ouwe dag slijt en gebruikt wordt door Florine.
Dat zijn dan vijf generaties die in dezelfde fauteuil kruipen.

Velen onder jullie kennen ondertussen mijn liefde voor mijn voorouders en familie, voorwerpen van vroeger worden door mij dan ook in ere gehouden, in de hoop ook dat ik op deze manier iets doorgeef aan mijn dochters.
Niet het materiële, wel de waarde van het verleden, het besef dat het soms helpt te weten waar je vandaan komt vooraleer je druk te maken waar je naartoe wil.


Cool runnings,

Emmanuel

Tien Geboden van de puber.

 

Cool runnings,

Emmanuel

Een oud keteltje.

Het koperen keteltje hierboven is zo'n 73 jaar oud.

Het is een zelfgemaakt alcohol stookketeltje waarmee mijn overgrootvader Frans Van Parijs en zijn jongere broer Leopold stiekem delen van het fruit uit hun ouderlijke tuinen en velden tot het betere vocht omtoverden aan het begin van W.O I.
Frans en Leopold waren van huis uit groenseliers, de term die ik op verschillende aktes vond voor wat wij nu groenten- en fruittelers noemen. Hun ouderlijk huis stond in Afsnee, toen nog een erg landelijk dorp aan de rand van Gent maar ondertussen allang opgeslokt door datzelfde Gent.
Volgens de verhalen van een oudoom, zoon van Leopold, zat het technisch versnuft bij de jongere broer terwijl de ideeën en adressen voor de afzetmarkt eerder van Frans kwamen. Ook het soms overmatig proeven en keuren van de stooksels was eerder iets voor mijn overgrootvader.

Beide heren, flinke oudstrijders uit W.O I "van aan den Yzer, meneer!", zullen met hun opbrengst wel één en ander achterover gegoten hebben in café Bij Van Wassenhove in de toenmalige Kerkwijk, nu gewoon Afsneedorp. De Van Parijs'en waren er beroemd en berucht, zes zoons die al eens een jenevertje dronken na de dagtaak. Nà de dagtaak inderdaad, een goed principe dat ik graag overgenomen heb.


Cool runnings,

Emmanuel