Vriendschap is als een moelleux, stevig aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant.
Dat konden we gisteren nog eens ondervinden toen we uitgenodigd werden bij onze beste vrienden Filip en Saskia. Sinds ze in hun gekochte huisje in Zwijnaarde wonen waren we er nog niet langsgeweest, schande ja. Gisteren dus de grote dag en het was alsof we mekaar vorige week nog ontmoetten. De sfeer zat er onmiddellijk goed in en het betere bubbelwerk vloeide rijkelijk.
Saskia hield haar reputatie hoog met haar stilaan legendarische "Van Laere'kes", versprekingen en spreekwoorden die er van ver wel wat op lijken. Heerlijke madam, ik lag dubbel met haar uitdrukking "je moet van een korrel zout geen olifant maken"... Filip maakte met de snelheid van een topchef lekkere mossels klaar en liet zich niet van de wijs brengen door het gezellige getater van onze beide echtgenotes.
Aan tafel gingen de gesprekken over het leven zoals het is, de kennissen, het gezinsgebeuren, herinneringen,... De tijd vloog voorbij.
Tot ieders groot enthousiasme toverde de dertienjarige dochter als dessert enkele heerlijke versgemaakte moelleux's tevoorschijn, waar papa misschien een tikkeltje mee moest helpen maar ze waren ronduit fantastisch.
We sloten de avond op een zeer onchristelijk uur af, namen uitgebreid afscheid en reden terug naar Heusden, naar huis met een brede smile op het gezicht.
Cool runnings,
Emmanuel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten