03 september 2011

"De kunst van de schrijver bestaat vooral hierin ons te doen vergeten dat hij woorden gebruikt."



Zoals ik in 2008 al schreef: Niets zo krachtig als het geschreven woord, niets zo heilig als het gegeven woord, niets zo mooi als het gesproken woord.

Zo ken ik een sympathieke mens uit Sint-Amandsberg die jaren voor het Nieuwsblad-De Gentenaar schreef, vaak geroemd om zijn licht giftig en sarcasctisch pennetje. Om dezelfde redenen ook vaak tegenkanting gekregen op 't werk. Frans van Damme schreef zoals wij allemaal praten, no nonsens en verstaanbaar. Je zou het "de pen van het volk" kunnen noemen, wat sommigen in het métier misschien wat hautain kan doen snuiven, de stukjes waren klaar en duidelijk maar vooral eerlijk. Franske schreef zoals Franske wàs, what you read is what you get!

Vooraleer u de kleenex'en bovenhaalt, de brave man is gelukkig nog levend en wel onder ons maar... verandert van stal. Hij trekt naar de redactie van De Streekkrant (Roularta) waar hij zal instaan voor de artikelreeks "Mensen van  bij ons". Geef toe, wie Frans kent weet nu al dat zo'n invalshoek geknipt is voor hem. Ik las De Streekkrant vroeger nooit, maar ik weet wel dat ze ze hier thuis niet meer zullen moeten weggooien zonder dat papa ze eens gezien heeft!

Frans, scherp uw pennen, kuis uw klavier, zet uw wijntje koel want ge gaat er mogen invliegen!


Cool runnings,

Emmanuel

2 opmerkingen:

Unknown zei

Bedankt Manu. Nu pas deze tekst ontdekt. Het doet echt deugd dat te lezen. M'n dag kan niet meer stuk.

marielou zei

Wat een mooi artikel over jou Franske,die mijnheer moet je wel heel goed kennen want hij schrijft de zuivere waarheid.Hopelijk kunnen we nog lang genieten van je artikels en blijf je steeds zoals je bent .Veel liefs,Marielou