Op zo'n zonnige nazomerdag als vandaag springen sommige stadsgezichten of plekjes net iets meer in het oog dan gewoonlijk. Een mens rijdt er gewoonlijk, aan de toegelaten snelheid, voorbij op weg naar weer een andere afspraak. Maar af en toe zou men eens de tijd moeten nemen om links en rechts te kijken in zijn eigen buurt of stad, dingen te ontdekken die iets vertellen over het leven van de gewone man of rijke pief van weleer.
Ikzelf kijk erg graag naar beluikjes en zogenaamde "cité's", nu vaak flink opgeknapt om te voldoen aan de noden van de moderne tijd. Soms heb je echter ook wel eens de indruk dat de tijd er bleef stil staan, groezelige pandjes met dito bewoners maar meestal zijn deze kleine woonenclaves erg gezellig geworden en bewoond door studenten en/of alternatieve-progressieven-met-geld. De beluiken, herkenbaar aan de afgesloten binnenkoer (vaak nog met restanten van de oude pomp en wasplaats), zijn veruit het gezelligst. Een cité, herkenbaar als rijen arbeidershuizen met een in- en uitgang van de smalle, korte straat straalt dan weer iets meer openheid en licht uit. Vaak waren die huizen ook iets ruimer.
De foto hierboven, gauw genomen met mijn telefoon, toont het beluik in de Ekkergemstraat aan de overkant van de Brankardierstraat. Achteraan zijn de gebouwen van onze vrienden te zien. De kwaliteit van de foto is noppes natuurlijk maar het beeld heeft nu toch wel iets charmants. Nu wel ja, vroeger was dit spijtig genoeg niet meer dan de buik van Gent. Armoe, verdriet en miserie troef. En toch, toch zijn daar evengoed sterke mensen uit voortgekomen, met karakter en volharding. Misschien zelfs mensen uit jullie familie, beste bezoekers. Jullie, die heel misschien net als ik in gedachten verzonken zijn bij het zien van die stukjes geschiedenis.
Cool runnings,
Emmanuel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten