Gisteren stapte ik samen met Jules en Inès het nieuwe huisje van mijn jongste zus en haar half bedde binnen, gelegen aan de Meulesteedsesteenweg zoveel. Een leuk arbeidershuisje waar nog wel werk aan is werd me vooraf verteld. Nog wel wat?!
't Werd ons al snel duidelijk dat we onder leiding (soms wel met lange ij) van schoonbroer Dave vooruitgestuurd werden als stormtroepen om den boel ferm uit te breken, te kloppen, te sleuren, te trekken, te slepen, te vloeken en te roepen... Roepen deed uw dienaar vooral bij de zoveelste spin die op zijn bieldeke viel.
Wijlst ik de benedenverdieping vakkundig stripte van plafond en isolatie leefde Jules zich uit op de zolder. En maar beuken en kloppen dat die vent deed, welke opgekropte woede hielp de brave man vooruit? We zullen het nooit weten. Dave en Inès namen de eerste verdieping goed onder handen, een gesmeerd team zeg ik u. Spijtig dat ons jeugdig enthousiasme contant betaald wordt daags nadien. Krampen, stijf, moe!
Er gaan nog veel werkuren aan te pas komen maar 't gaat allezins een gezellig huisje worden. Ik ga regelmatig de werf bezoeken als ik in de buurt ben.
Cool runnings,
Emmanuel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten