Het is een schande, ik weet het.

Bijna een maand niet aan de blog gewerkt. Het is een schande, ik weet het. Het was dan ook wel erg druk de laatste tijd. Nu ja, als ik mijn maat Toon's blog lees was het bij hem niet veel beter.

Wat is de voorbije maand zoal de revue gepasseerd?
De verjaardag van Laetitia (9 jaartjes!), sportdag voor de ouders op onze school, verjaardag van Frank bij Peggy, avondje Lille samen met duizenden andere fans van de film "bienvenue chez les Ch'tis", behangen in de woonkamer, vaderdag in het Kluisbos met mijn kleine zus en haren pipo, verjaardag van Sabine, pétanque bij de KWB godbetert, ...
En nu kan ik dus tussendoor even het literair ventieltje lossen en wat tokkelen op mijn zeer gedateerd klavier.
Vannamiddag zijn Iris en Merel op bezoek om te spelen. Het zijn rustige kindjes, je zou bijna niet geloven dat ze de dochters zijn van Eddy Herrebaut. Iris zit samen met mijn twee babes in het salon een tekenfilm te kijken en home made pop-corn te knabbelen. Merel zit rustig alleen te spelen met het playmobil-huis en heeft een grote kom pop-corn voor haar alleen. Af en toe hoor je dat gekraak tussen haar tandjes en da's alles, ze is rustig en braaf.
Hun pa heeft onlangs een vree accident meegemaakt zeg, er ging een kettingzaag in zijn rechter voorarm en rechterbeen! Ik bespaar u de hoe en wat en daar zijt ge zéker content mee.
Geen schoon zicht. Hij moet nu plastische chirurgie krijgen om alles wat werk- en toonbaar te maken. Carla, zijn madam, heeft de chirurg naar 't schijnt al gevraagd wat het kost om er eventueel nog een Brad Pitt gezicht bij te maken ;-)

For now, cool runnings.

Emmanuel