Het waaien komt weer stevig op,
de bomen staan te huilen.
Hier en daar een bloemenknop,
die stormen door moet schuilen.
Mensen schuren langs de muren,
regenschermen kraken.
Daar verder staat een kind te turen,
naar de bladeren op de daken.
Herfst zegt ons allen,
de mooie tijd is uitgegomd.
De bladeren zijn gevallen,
nu wachten tot de zon weer komt.
Cool, windy, runnings,
Emmanuel
1 opmerking:
In winderige en natte tijden als nu is een verwarmende filosofische overpeinzing over de de herfst natuurlijk nooit ver weg... en vergeet daarbij niet: de meeste regen, valt nog altijd naast u...
Een reactie posten