Cool runnings, mister President.

Gisterenavond samen met de oudste dochter naar de eedaflegging van Barak Hussein Obama gekeken. Tenslotte toch een niet onbelangrijk moment in de hedendaagse geschiedenis, zeker voor iemand graag politiek volgt.
Echter.

Er schieten mij tal van bedenkingen door het hoofd, een wirwar van vragen ook.

Ik laat ze hier even op u los, van links naar rechts van boven naar onder en zwart of wit:

- We mogen de mensen niet beoordelen op hun kleur (ik gebruik nooit het woord "ras") en toch heeft iedereen de mond vol over de "eerste zwarte president".

- Als Obama de crisis in eigen land zal willen oplossen, in hoeverre gaat Europa daar de kooltjes voor uitblazen. Zetten ze het protectionisme nog een standje hoger?

- Obama is slechts verkozen door 51% van de kiezers.

- Zal hij erin slagen eindelijk een redelijke oplossing te vinden voor het Midden-Oosten, sleutel van de meeste conflicten in de wereld?

- Tegelijkertijd zal hij bepaalde vrienden met serieuze oliereserves moeten teleurstellen door zijn zoektocht naar alternatieve energie.

- De Europese socialisten, die Obama haast heilig verklaren, zullen binnen dit en enkele jaren hoogstwaarschijnlijk flink ontgoocheld zijn in de man. Hoe graag ze hem ook voor hun kar spannen, de man IS geen socialist, hij wordt er in zijn land hooguit voor uitgemaakt. Van zodra je iets meer budget aan bijstand wil geven ben je al een "vuile socialist"...

- Een indringend moment: iemand met als tweede naam Hussein die zijn hand op de bijbel legt, kan tellen als symbool.

- Hoeveel geduld gaan de afro-Amerikanen hebben met hun held?

- Gaat hij echt wat meer medewerking verlenen aan de VN?

- ...

Niet dat ik daar allemaal slecht van slaap, maar ik ben wat nuchterder dan vele miljoenen anderen vrees ik.

Nevertheless, cool runnings mister President.

Emmanuel