Neen, ik ben niet bijgelovig.
Ik durf gerust met een zwarte kat onder de arm op een vrijdag de 13de onder een ladder lopen.
Look bewaar ik voor de keuken want vampieren bestaan niet en een klavertje vier is "konijnefret".
Ik stap ook altijd met mijn linkerbeen uit bed, gewoon omdat ik anders waarschijnlijk een lumbago oploop, mijn vingers kruisen kan ik enkel als de andere hand wat meehelpt.
Wanneer per ongeluk mijn spiegel zou breken is dat enkel mijn fout, het arme ding kan er misschien niet meer tegen mijn tronie te moeten tonen.
Ik gooi geen muntjes in een wensput, ben ik te gierig voor en de uitdrukking "verderden" is gewoon 16 punten waard bij Scrabble.
Neen, ik ben dus niet bijgelovig.
Maar toen ik deze week een mooi veld met zonnebloemen zag stopte ik even om een foto te maken van mijn verkiezingskaartje op zo'n bloem. In een mum van tijd kwam een bijtje aangezoemd en landde mooi in beeld. Ik nam een foto zonder mijn kaartje nog echt duidelijk te zetten omdat ik het moment zo mooi vond.
Wie ons gezin en zeker mijn lieftallige Sandra Gerritje Wajer wat kent weet dat bijtjes bij ons een apart plekje hebben, ze zijn bijna de reïncarnatie van opa Wajer, een lieve man en imker. Bijtjes maken ons blij.
En ja, wie weet was dat bijtje op de zonnebloem een teken dat opa mij veel geluk wenst met de nakende verkiezingen? Wie weet word ik echt "bij"gelovig?
Cool runnings,
Emmanuel
1 opmerking:
zo is dat!!!
Een reactie posten