02 juli 2016

Een legende in de familie




Toen Judocus Frodure en Barbara De Puydt, mijn voorouders in de negende generatie, op 15 januari 1702 te Lotenhulle in het huwelijksbootje stapten wisten beide niet dat één van hun kinderen ongewild het onderwerp zou worden van een legende, een verschrikkelijk en wreed verhaal...

In Lotenhulle en bij uitbreiding de hele streek rond Aalter is de legende van het Veronica's Kruis alom bekend: Een jonge dienstmeid, Veronica "Verduere" Frodure, die werkzaam was bij de pastoor van Bellem moest voor deze laatste een pakje wegbrengen naar de pastorij van Lotenhulle. Het pakje bevatte volgens het verhaal enkele kostbare spullen van meneer pastoor die deze in veiligheid wou brengen voor het oprukkende Franse leger dat rond 1793 onze streken opnieuw binnenviel. Onderweg werd het jonge meisje echter overvallen, verkracht en vermoord. De pastoor beval later, op zijn sterfbed, een herdenkingskruis op te richten voor het arme slachtoffer. Dit kruis werd later bekend als het Veronica's Kruis en staat op de grens van Lotenhulle en Bellem aan de Hansbekestraat.

Onderzoeker en auteur Filip Bastiaen schreef over dit kruis maar kon niets terugvinden in geschriften van die tijd die iets of wat het verhaal zouden staven. Zijn onderzoek leidde echter wél naar ónze Veronica uit Lotenhulle, dochter van Judocus Frodure (soms Froidure of Verduere geschreven) die in 1738 in haast identieke omstandigheden haar lot ontmoette, met Jan Micquelot en François De Waeghenaere als haar geweldenaren en moordenaars. Hij pende een schat aan informatie neer en gaf geïnteresseerden zo een beeld van zowel de gruwelijke omstandigheden van het drama als het verloop van het proces en vonnis. Hulde dus aan deze man.



Zo beseft een mens eigenlijk dat een stamboom een écht verhaal is, van échte mensen en dingen. Mooie dingen, verschrikkelijke dingen maar bovenal: het leven.


Veronica was de dochter van Jacobus en Barbara De Puydt, ze werd 26 jaar. Ze had een oudere zus Petronilla en een oudere broer Petrus... Haar moordenaars werden op 19 oktober 1739 ter dood veroordeeld, ze werden geradbraakt. Het kruisbeeld aan de Hansbekestraat heeft niets te maken met de legende en zou er voor een andere gelegenheid geplaatst zijn.





Cool runnings,

Emmanuel

1 opmerking:

Anoniem zei

altijd interessant

Daniel