En ineens was de touringbus niet meer te zien...
We stopten met zwaaien, mama en zusje stopten nog niet met huilen. Ook ik kreeg het lastig, waarom wil een papa per sé stoer zijn en gemaakt enthousiast wuiven?!
Ondertussen weten we al dat ze veilig en wel aangekomen is in Italië, het is dus wachten op de eerste foto's, dan pas zullen we misschien wat geruster zijn.
Volgende zaterdag is ze alweer thuis, na een ongetwijfeld fantastische skivakantie met al die vriendinnen en vrienden. We zullen zeer geïnteresseerd luisteren en alles proberen mee te beleven. We zullen zo blij zijn dat we het haar horen en zien vertellen.
Ja hoor, voor ons drie is het aftellen begonnen.
Cool runnings, warm feelings,
Emmanuel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten