Morgen, 29 oktober, is het 42 jaar geleden dat mijn mooie droom van een rijk gevulde jeugd voorafgegaan door onbezorgde kinderjaren en gevolgd door een serene puberteit in één klap aan diggelen geslagen werd. 't Is alsof het gisteren was: "Emmanuelleke, ge zijt grote broer geworden!" Neeeeeeeee, waarom heeft niemand mij iets gevraagd?! Daar zat ik dan met mijn 1 jaar, 1 week en 1 dag. De mooiste van de familie, onweerstaanbaar voor alle vrouwenharten...
En als bonus ging hij nog eens Vincent heten ook, waarom niet gewoon Vivi of B'oerke? Mijn koppigheid zorgde er even later wel voor dat voornoemde namen vaker uitgesproken werden dan de officiële Vincent Roger Gérard :-)
Bon, van een bleiter en eersteklas-ziekenhuis-freak groeide Brô wel stilaan op tot een flink manspersoon, toegegeven nog altijd niet zoals ik maar de natuur werd uiteindelijk wat milder voor hem.
Ben natuurlijk wel blij dat ik het al zo lang uitzing met mijn broertje, twintig handjes op één buik!
Bij deze dus ook enorm gefeliciflapstaart aan de kleinen uit Drongen en nog mennie mor jeers!
Cool runnings,
Emmanuel
3 opmerkingen:
Thanks Brô !!
Morgen, 29 oktober, is het 42 jaar geleden dat ook MIJN babydroom aan diggelen werd geslagen. Een zorgeloze bevalling had het moeten zijn, maar wat hoorde ik door de schier?: "en wat vindt zijn broer ervan van een broertje te krijgen?" (dixit gyneaco). Tot zover mijn droom van alles voor mij alleen... Er WAS al iemand! Bon, door de jaren heen ben ik wel gewoon geraakt aan 't idee van niet alleen ALLE aandacht te krijgen. En zo zijn we uiteindelijk verschrikkelijk aan mekaar beginnen hangen, en geen seconde spijt dat mijn 'grote' broer er is! I love him! En uiteindelijk: Malum nullum est sine aliquo bono xxx Brô
vervolg van het verhaal ?? er kwam GEEN derde!!!!!en ge moogt allemaal drie keer raden waarom..............
ma
Een reactie posten