Meeting some old friends

Vorig weekend ben ik met mijn gezinnetje afgezakt naar het zuiden des Belgenland's om er op Paaszondag een soortement van reünie te hebben met heel oude jeugdvrienden. Dat "heel oud" hoeft niet letterlijk genomen te worden, ik ben tenslotte minstens een jaar ouder dan hen. Vroeger, toen ik nog een klein piemelsnokkerke was, hadden mijn ouders een chalet in La Gayolle, een camping (ahum, residentieel domein!) te Yvoir. Dagen en avonden lang speelden we daar met de vriendjes en vriendinnetjes buiten. We hadden er een mega-onbezorgde tijd, liepen van de ene caravan naar de andere, klopten aan bij vrienden en buren, kregen overal ijsjes en/of drank, fietsten bergop en bergaf, bouwden kampen in de bomen, wandelden door verlaten spoorwegtunnels, keuvelden en maakten toekomstplannen op de grote plank onder de "pergola". We waren gelukkig.

Wat we toen nog niet wisten was dat het leven mensen ongewild uit elkaar drijft en dat je in een mum van tijd lichtjaren niks meer van mekaar hoort...

En dan komt Feesdinges op de proppen en worden in no time afspraken gemaakt!

Het was een prachtig en gezellig weerzien, allemaal ouder geworden, enkelen zelfs wijzer geworden. Vanaf de eerste minuut klikte het al weer alsof we pas gisteren van elkaar afscheid namen. Ja, de tijd vloog voorbij. Ja, de dag was te kort. Ja, we hadden nog zo veel te vertellen... Tot binnenkort dan maar?

Cool runnings,

Emmanuel