It's a wrap, hoofdstuk afgesloten.

Het zit erop, 22 jaar Rogers Corporations voorbijgevlogen, de Belgische vestiging sluit. We kunnen daar een boom of heel bos over opzetten maar dat zou slechts negatieve energie zijn, dus...

22 jaar waarin mijn lieve eega het beste van zichzelf gegeven heeft en ook vaak het beste uit haar collega's gehaald heeft blijkens de vele mooie afscheidsberichtjes.

Onze jongste dochter heeft haar mama eigenlijk nooit anders gekend dan met grijs t-shirt, grijze werkbroek en veiligheidsbril. De laatste jaren de fiets van mama aan de lader gehangen want voor de "late shift" ging ze bij mooi weer graag met de fiets naar Evergem. Ik reed haar dan vaak tegemoet na 22u en we dronken saampjes een glaasje in een lokale horecazaak op de terugweg. Vorige vrijdag deed ik dat voor de laatste keer en dit keer zaten op het terras goeie vrienden van ons, haar metekind, onze oudste dochter met vriend en twee leuke knullen waarvan eentje onze "aangenomen zoon" is, ik bedank iedereen voor de mooie avond.

Ons gezin heeft jaren op ploegenregelmaat geleefd maar alles werd telkens zo goed georganiseerd door mijn Wajerke dat de dochters en ik daar eigenlijk geen probleem mee konden hebben, zoals ik al zei alles was enorm goed en liefdevol gemanaged. Het enige wat ik moest doen was goed luisteren tijdens de briefing 's avonds laat of 's morgens of de nota lezen die bij thuiskomst steevast op de hoek van de tafel lag. Mijn hobby's maar ook die van de dochters hebben nergens onder geleden, hectiek was ons onbekend.

Vanmorgen is "moederke" zoals ze genoemd werd nog eens naar het werk gereden met verse lasagne en scampi en toen weerklonk iets na 14u het allerlaatste telefoontje vanop de parking "dat ze naar huis komt".

Omdat ze geen persoon is die makkelijk stil blijft zitten is de lade met toekomstplannen natuurlijk allang opengetrokken, meer daarover lezen jullie later wel. Nu eerst even bekomen van wat emotionele dagen en uitrusten, ik schat dat ze dat maximum 48u uithoudt.

Daarna begint ze aan een heel nieuw hoofdstuk in haar leven, even enthousiast en gedreven en in de wetenschap dat het gezin weer 100% achter haar gaat staan en vooral: dat ze dat weer goed gaat doen.

Mijn Wajerke, als ze geen plannen maakt is ze ziek maar zo heb ik haar graag.

Cool runnings,

Emmanuel

Laatste fietstocht naar huis maar aan de horizon liggen al nieuwe plannen.