14 juni 2012

An evening with "Papy"



Mijn papa, wat zeg ik "onze" papa, heeft het niet makkelijk dezer dagen. Zijn ziekte vraagt enorm veel van zijn gestel en gemoed. Daarom uitte hij een tijd geleden al eens de wens om samen met "zijn kindjes", zoals hij ons noemt, uit eten te gaan en dan nog liefst naar het Afrikaans eethuisje dat ik hem jaren geleden leerde kennen: Ette Ibibio aan de Zwijnaardesteenweg in Gent.

Na wat agenda's raadplegen wegens allemaal erg druk bezet konden we uiteindelijk een datum prikken, zijnde vorige zaterdagavond. Het werd een gezellige avond, hebben heel wat afgelachen. Caroline was in haar gebruikelijke doen, honderduit tetteren en constant lachen, Lotte probeerde in haar hoogzwangere toestand evenveel mee te lachen maar dat leek soms meer op naar adem happen dan iets anders, Vincent kweet zich van zijn taak als fotograaf met de betere marchandise en papa glunderde de hele avond bij het aanhoren van de talrijke anekdotes die zijn kinderen te vertellen hadden over vroeger toen we nog klein waren.
Twee constanten in al die verhalen: je kon papa enorm makkelijk foppen en vooral zijn mengeling van de taal van Molière met die van Vondel als hij kwaad werd blijft legendarisch.

Na het eten kregen we nog één of ander Nigeriaans bitterdrankje aangeboden, papa laat de drank al jaren wijselijk staan en nam nog een cola (groot gelijk had hij want de koffie smaakte eigenlijk naar oude sokken). Op het etiket van de fles stond dat het drankje vooral de mannen nogal "stimuleerde". Caroline vond het afschuwelijk slecht en te bitter maar papa raadde haar aan om het toch maar op te drinken: ge weet nooit meiske ;-) Toen papa niet keek heb ik stiekem het glas van mijn zus leeggedronken. Om haar te helpen natuurlijk, ik geloof verkooppraatjes op etiketten niet. Of wel... Lotte hoefde niet van dat spul te drinken natuurlijk, haar derde spruit komt eraan, zou mijn schoonbroer Dave vaste klant zijn bij Ette? Wie niks zei en waarschijnlijk dacht "baat het niet dan schaadt het niet" was broerke, we steken het op het feit dat hij een levensgenieter is.

Zoals ik al zei, het was een gezellige avond. We gaan dat vaker doen, beloofd. Lekker eten en plezier maken is een echt familietrekje.



Cool runnings,

Emmanuel

Geen opmerkingen: