Vanmorgen vroeg zoals gebruikelijk naar mijn slaapkamerraam gestapt om aldaar "efkens ergens" te krabben en de situatie voor ons huis wat in te schatten, Emmanuel groet 's morgens de dingen...
Miljaar, er lag een sneeuwtapijtje. Don't like sneeuwtapijtjes. Never liked sneeuwtapijtjes.
Gelukkig hielden we de rolluiken gesloten beneden anders hadden de dochters niks door de keel gekregen want: zij houden wél van sneeuw, heeeeeeel veel sneeuw. Mijn madam en ik haalden herinneringen op aan de tijd toen onze beide snotneuzen nog snottere neuzen waren en we des morgends om zes uur in de voortuin stonden met warme chocolademelk en twee vers gemaakte sneeuwpoppen. Onze oudste kon toen ze kleintjes was helemaal uit haar dak gaan bij het zien van "sMeeuw", de kleine is dan weer meer een ballengooier met aangeboren gevoel voor precisie.
Zou ze dit jaar eens naar mama kunnen gooien aub?
Cool runnings,
Emmanuel
2 opmerkingen:
en mogen we weten wat het 5e familielid er van vind ???
@ JMF: indien u refereert naar het rasexemplaar wat wij de Franse bulldog Biloute noemen kan ik u zeggen dat dat beest eigenlijk niet wist waar hij het had. Hij beet bijna al de sneeuw van ons terras en sprong als een konijn op speed ;-)
Een reactie posten